N' αγαπάς την ευθύνη!
Να λές:Εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τη γή!
Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω.
Νίκος Καζαντζάκης
O ανθρωπος καποτε σκονταφτει πανω στην αληθεια, αλλα σηκωνεται και συνεχιζει το δρομο του (Τσωρτσιλ)
Τρίτη 19 Αυγούστου 2008
Κυριακή 17 Αυγούστου 2008
Δευτέρα 11 Αυγούστου 2008
Giobbe Covatta
Από το βιβλίο "Φεγγαράκι μου λαμπρό φέξε μου και γλίστρισα"
Βλέπετε, παιδιά, δεν είναι δύσκολο να γράψουμε ένα παραμύθι.
Παίρνουμε δυο τρεις ηλίθιους στην τύχη και τους βάζουμε σε ένα κάστρο ή σε ένα δάσος...
Να σας δώσω ένα παράδειγμα.
Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα παραμύθι που το κατοικούν αποκλειστικά και μόνο ηλίθιοι. Η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας ζει στο δάσος και είναι ενενήντα πέντε χρονών. Τράβα στο γηροκομείο, μωρή ηλίθια! Πώς σου κατέβηκε, ενενήντα πέντε χρονών γυναίκα, να ζεις μόνη στο δάσος και να αναγκάζεις τους συγγενείς να πηγαίνουνε μπρος πίσω, μπρος πίσω, μπρος πίσω μέσα στον δρυμό;! Κι ύστερα σου λένε γιατί ο κόσμος πετάει τη γιαγιά από το τρένο!
Είναι λογικό κι επόμενο!!! Κι αν πεις για τη μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας; Άλλη ανεγκέφαλη του λόγου της. Δίνει στη μικρή το καλαθάκι και της λέει: "Παρ' το και πήγαινε φαΐ στη γιαγιά!" Πού το στέλνεις το κοριτσάκι μόνο του στο δάσος, κυρά μου; Το ρίχνεις στο στόμα του λύκου!
Με το που φτάνει στο δάσος, συναντάει τον πιο ηλίθιο λύκο στην ιστορία της WWF, ο οποίος δεν την τρώει, παρά ρωτάει με αγωνία: "Πού πας, καλό μου κοριτσάκι;" "Στη γιαγιά μου", απαντάει αυτό. Κι ο λύκος, αντί να τη φάει επί τόπου, όπως θα έκανε κάθε λύκος με φυσιολογικό δείκτη νοημοσύνης, πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και στήνει ολόκληρο σενάριο, που μπροστά του τύφλα να 'χει και η πιο κιτς λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα.
Φτάνει στο σπιτάκι και χτυπάει την πόρτα. "Τοκ, τοκ". "Ποιος είναι;" "Η Κοκκινοσκουφίτσα". "Πέρνα μέσα". Κι εδώ έχουμε την επιβεβαίωση πως ο εγκέφαλος της γιαγιάς έχει μαλακιστεί τελείως: έστω κι αν η Κοκκινοσκουφίτσα έχει φωνή βραχνοκόκορα σε κρίση άσθματος, πώς γίνεται να μην καταλάβει η γιαγιά ότι πρόκειται για λύκο; Τότε πια μπαίνει ο λύκος και τρώει τη γιαγιά. Προσέξτε την καλή αγωγή του λύκου, που δεν θα έμπαινε ποτέ να φάει κάποιον χωρίς προηγουμένως να χτυπήσει την πόρτα.
Εδώ έρχεται το αριστούργημα της ιστορίας. Το πραγματικά μεγαλοφυές: ο λύκος, αντί να στηθεί πίσω από την πόρτα με ένα ρόπαλο και να πει: "Με το που θα έρθει η πιτσιρίκα, θα της τραβήξω μια ροπαλιά στο κεφάλι, θα τη βράσω κι ύστερα θα τη ροκανίσω" όόόχι, φίλε μου! Τι κάνει ο λύκος;! Φοράει τη νυχτικιά της γιαγιάς, το σκουφάκι με τα αυτιά του να βγαίνουν από ειδικές κουμπότρυπες που έχει φτιάξει ο ίδιος (είναι γνωστοί δεξιοτέχνες μόδιστροι οι λύκοι) και χώνεται στο κρεβάτι.
Φτάνει η Κοκκινοσκουφίτσα, που οι δικοί της άνθρωποι την αποκαλούν Αϊνστάιν εξαιτίας του ζωηρού και ευφυούς πνεύματός της, μπαίνει, κοιτάζει τον λύκο και, αντί να φωνάξει το 100 ή να του πει: "Τι χάλια είναι αυτά, βρε ηλίθιε; Έχεις χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας ως λύκος.Ορίστε κατάσταση, σαν μαλλιαρή μουστόγρια είσαι", πώς αντιδράει; Λέει: "Ω, γιαγιά, τι μακριές τρίχες που έχεις!" Τώρα, παιδάκια: όποιος από σας διαθέτει σκύλο, ας δοκιμάσει να του κοτσάρει σκούφο κι ένα ζευγάρι γυαλιά οράσεως, κι ας δει αν μοιάζει με τη γιαγιά! Εάν ναι, πετάχτε τη γιαγιά σας από το παράθυρο ή παραδώστε τη στις αρχές.
Βέβαια, είναι αλήθεια πως η γιαγιά δεν αναγνώρισε τη φωνή του λύκου από τη φωνή της εγγονής της, σύμφωνοι - αλλά η γιαγιά είναι ενενήντα πέντε χρονών και μπορεί να έχει πάθει μαλάκυνση. Όμως η Κοκκινοσκουφίτσα πώς και δεν ξεχωρίζει τη γιαγιά της από έναν λύκο με σκουφάκι;! Ποιον έχει για γιαγιά; Τον Κινγκ Κονγκ; Ακόμη κι αν η γιαγιά έχει να κάνει χαλάουα από το 1931, ποια είναι; Ο Λούτσιο Ντάλα; Ο άνθρωπος των Ιμαλαΐων; Εν πάση περιπτώσει, τέλος καλό όλα καλά, και ο λύκος την τρώει!
Αμέσως μετά, για καλή μας τύχη, φτάνει ο κυνηγός, πυροβολεί τον λύκο και, δόξα να 'χει η Παναγία, έκτοτε αγνοείται η τύχη και του λύκου και της γιαγιάς και της ηλίθιας με το κόκκινο σκουφί.
Από το βιβλίο "Φεγγαράκι μου λαμπρό φέξε μου και γλίστρισα"
Βλέπετε, παιδιά, δεν είναι δύσκολο να γράψουμε ένα παραμύθι.
Παίρνουμε δυο τρεις ηλίθιους στην τύχη και τους βάζουμε σε ένα κάστρο ή σε ένα δάσος...
Να σας δώσω ένα παράδειγμα.
Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα παραμύθι που το κατοικούν αποκλειστικά και μόνο ηλίθιοι. Η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας ζει στο δάσος και είναι ενενήντα πέντε χρονών. Τράβα στο γηροκομείο, μωρή ηλίθια! Πώς σου κατέβηκε, ενενήντα πέντε χρονών γυναίκα, να ζεις μόνη στο δάσος και να αναγκάζεις τους συγγενείς να πηγαίνουνε μπρος πίσω, μπρος πίσω, μπρος πίσω μέσα στον δρυμό;! Κι ύστερα σου λένε γιατί ο κόσμος πετάει τη γιαγιά από το τρένο!
Είναι λογικό κι επόμενο!!! Κι αν πεις για τη μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας; Άλλη ανεγκέφαλη του λόγου της. Δίνει στη μικρή το καλαθάκι και της λέει: "Παρ' το και πήγαινε φαΐ στη γιαγιά!" Πού το στέλνεις το κοριτσάκι μόνο του στο δάσος, κυρά μου; Το ρίχνεις στο στόμα του λύκου!
Με το που φτάνει στο δάσος, συναντάει τον πιο ηλίθιο λύκο στην ιστορία της WWF, ο οποίος δεν την τρώει, παρά ρωτάει με αγωνία: "Πού πας, καλό μου κοριτσάκι;" "Στη γιαγιά μου", απαντάει αυτό. Κι ο λύκος, αντί να τη φάει επί τόπου, όπως θα έκανε κάθε λύκος με φυσιολογικό δείκτη νοημοσύνης, πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και στήνει ολόκληρο σενάριο, που μπροστά του τύφλα να 'χει και η πιο κιτς λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα.
Φτάνει στο σπιτάκι και χτυπάει την πόρτα. "Τοκ, τοκ". "Ποιος είναι;" "Η Κοκκινοσκουφίτσα". "Πέρνα μέσα". Κι εδώ έχουμε την επιβεβαίωση πως ο εγκέφαλος της γιαγιάς έχει μαλακιστεί τελείως: έστω κι αν η Κοκκινοσκουφίτσα έχει φωνή βραχνοκόκορα σε κρίση άσθματος, πώς γίνεται να μην καταλάβει η γιαγιά ότι πρόκειται για λύκο; Τότε πια μπαίνει ο λύκος και τρώει τη γιαγιά. Προσέξτε την καλή αγωγή του λύκου, που δεν θα έμπαινε ποτέ να φάει κάποιον χωρίς προηγουμένως να χτυπήσει την πόρτα.
Εδώ έρχεται το αριστούργημα της ιστορίας. Το πραγματικά μεγαλοφυές: ο λύκος, αντί να στηθεί πίσω από την πόρτα με ένα ρόπαλο και να πει: "Με το που θα έρθει η πιτσιρίκα, θα της τραβήξω μια ροπαλιά στο κεφάλι, θα τη βράσω κι ύστερα θα τη ροκανίσω" όόόχι, φίλε μου! Τι κάνει ο λύκος;! Φοράει τη νυχτικιά της γιαγιάς, το σκουφάκι με τα αυτιά του να βγαίνουν από ειδικές κουμπότρυπες που έχει φτιάξει ο ίδιος (είναι γνωστοί δεξιοτέχνες μόδιστροι οι λύκοι) και χώνεται στο κρεβάτι.
Φτάνει η Κοκκινοσκουφίτσα, που οι δικοί της άνθρωποι την αποκαλούν Αϊνστάιν εξαιτίας του ζωηρού και ευφυούς πνεύματός της, μπαίνει, κοιτάζει τον λύκο και, αντί να φωνάξει το 100 ή να του πει: "Τι χάλια είναι αυτά, βρε ηλίθιε; Έχεις χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας ως λύκος.Ορίστε κατάσταση, σαν μαλλιαρή μουστόγρια είσαι", πώς αντιδράει; Λέει: "Ω, γιαγιά, τι μακριές τρίχες που έχεις!" Τώρα, παιδάκια: όποιος από σας διαθέτει σκύλο, ας δοκιμάσει να του κοτσάρει σκούφο κι ένα ζευγάρι γυαλιά οράσεως, κι ας δει αν μοιάζει με τη γιαγιά! Εάν ναι, πετάχτε τη γιαγιά σας από το παράθυρο ή παραδώστε τη στις αρχές.
Βέβαια, είναι αλήθεια πως η γιαγιά δεν αναγνώρισε τη φωνή του λύκου από τη φωνή της εγγονής της, σύμφωνοι - αλλά η γιαγιά είναι ενενήντα πέντε χρονών και μπορεί να έχει πάθει μαλάκυνση. Όμως η Κοκκινοσκουφίτσα πώς και δεν ξεχωρίζει τη γιαγιά της από έναν λύκο με σκουφάκι;! Ποιον έχει για γιαγιά; Τον Κινγκ Κονγκ; Ακόμη κι αν η γιαγιά έχει να κάνει χαλάουα από το 1931, ποια είναι; Ο Λούτσιο Ντάλα; Ο άνθρωπος των Ιμαλαΐων; Εν πάση περιπτώσει, τέλος καλό όλα καλά, και ο λύκος την τρώει!
Αμέσως μετά, για καλή μας τύχη, φτάνει ο κυνηγός, πυροβολεί τον λύκο και, δόξα να 'χει η Παναγία, έκτοτε αγνοείται η τύχη και του λύκου και της γιαγιάς και της ηλίθιας με το κόκκινο σκουφί.
Σάββατο 9 Αυγούστου 2008
Συνήθεις Ύποπτοι - Θα 'θελα να 'σουν εδώ
Όταν μου στέλνουν τραγούδια, συγκινούμαι
Είναι σαν να μου χαρίζουν λουλούδια
Μόνο που τα τραγούδια κρατάνε για πάντα
Τα τραγούδια με κάνουν να σκέφτομαι
Τα συνδέω με ανθρώπους και καταστάσεις
Στις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς
Με συντροφεύουν καλύτερα απ’ τον καθένα
Θα ‘θελα να ‘σουν εδώ, μα όχι άνευ όρων
Μην έρθεις μόνο για να λες πως ήρθες
Προτιμώ τη σιωπή απ’ τα άχρηστα λόγια
Πόσες φορές ένιωσες «λίγος» για όσα είπες;
Κουράστηκα να μιλάω πια
Πες μου τι μουσική ακούς
Να σου πω ποιος είσαι, φίλε
Όταν μου στέλνουν τραγούδια, συγκινούμαι
Είναι σαν να μου χαρίζουν λουλούδια
Μόνο που τα τραγούδια κρατάνε για πάντα
Τα τραγούδια με κάνουν να σκέφτομαι
Τα συνδέω με ανθρώπους και καταστάσεις
Στις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς
Με συντροφεύουν καλύτερα απ’ τον καθένα
Θα ‘θελα να ‘σουν εδώ, μα όχι άνευ όρων
Μην έρθεις μόνο για να λες πως ήρθες
Προτιμώ τη σιωπή απ’ τα άχρηστα λόγια
Πόσες φορές ένιωσες «λίγος» για όσα είπες;
Κουράστηκα να μιλάω πια
Πες μου τι μουσική ακούς
Να σου πω ποιος είσαι, φίλε
Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008
Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008
Τρίτη 5 Αυγούστου 2008
ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΠΑΣΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑΝ
Δέσποτα παντοκράτωρ, ιατρέ ψυχών και σωμάτων, ο ταπεινών και ανυψών, ο παιδεύων και πάλιν ιώμενος, την αδελφήν ημών Λυδία την ασθενούντα επισκεψαι εν τω ελέει σου. Εκτείνων τον βραχίονα σου, τον πλήρη ιάσεως και θεραπείας, και ίασαι αυτήν, εξανιστών από κλίνης και αρρώστιας, επιτίμησον τω πνεύματι της ασθενείας, απόστησον απ'αυτού πάσαν πληγήν, πάσαν αλγηδόνα, πάσαν μάστιγα, πάντα πυρετόν ή ρίγος, και ει τι εστίν εν αυτώ πλημέλλημα ή ανόμημα, άφες, άφες, συγχώρησον δια την σην φιλανθρωπίαν. Ναι, κύριε, φείσαι του πλάσματος σου, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών, μεθ'ου ευλογητός ει, συν τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Δέσποτα παντοκράτωρ, ιατρέ ψυχών και σωμάτων, ο ταπεινών και ανυψών, ο παιδεύων και πάλιν ιώμενος, την αδελφήν ημών Λυδία την ασθενούντα επισκεψαι εν τω ελέει σου. Εκτείνων τον βραχίονα σου, τον πλήρη ιάσεως και θεραπείας, και ίασαι αυτήν, εξανιστών από κλίνης και αρρώστιας, επιτίμησον τω πνεύματι της ασθενείας, απόστησον απ'αυτού πάσαν πληγήν, πάσαν αλγηδόνα, πάσαν μάστιγα, πάντα πυρετόν ή ρίγος, και ει τι εστίν εν αυτώ πλημέλλημα ή ανόμημα, άφες, άφες, συγχώρησον δια την σην φιλανθρωπίαν. Ναι, κύριε, φείσαι του πλάσματος σου, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών, μεθ'ου ευλογητός ει, συν τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008
The light will stay on
(The Walkabouts-1996)
I go to sleep
before the devil wakes
and I wake up
before the angels take
all my secrets untold
all my motives unclear
hangin' down in the fire
burnin' them higher
won't take them away from here
And long after we're gone
the lights will stay on
the lights will stay on
Watched the city city of crows
watched them fly
watched 'em all flyin' low
Out above the flood plain'
just above the dirt road
they were hungry as winter
hungry as us
not afraid to be flyin'
not afraid to be lost
And long after we're gone
the lights will stay on
the lights will stay on
And if you bury me
add three feet to it
one for your sorrow
two for your sweat
three for the strange things
we never forget
And long after we're gone
the lights will stay on
the lights will stay on
And long after we're safe
the lights will not fade
the lights will not fade
(The Walkabouts-1996)
I go to sleep
before the devil wakes
and I wake up
before the angels take
all my secrets untold
all my motives unclear
hangin' down in the fire
burnin' them higher
won't take them away from here
And long after we're gone
the lights will stay on
the lights will stay on
Watched the city city of crows
watched them fly
watched 'em all flyin' low
Out above the flood plain'
just above the dirt road
they were hungry as winter
hungry as us
not afraid to be flyin'
not afraid to be lost
And long after we're gone
the lights will stay on
the lights will stay on
And if you bury me
add three feet to it
one for your sorrow
two for your sweat
three for the strange things
we never forget
And long after we're gone
the lights will stay on
the lights will stay on
And long after we're safe
the lights will not fade
the lights will not fade
Κυριακή 3 Αυγούστου 2008
ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΠΟΙΟΝ...
Shakespeare:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, είναι δικός σου.
Αν όχι, πάρε δηλητήριο και αυτοκτόνησε για χάρη του.
Αισιόδοξος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Μην ανησυχείς, θα ξαναγυρίσει.
Καχύποπτος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Aν γυρίσει, ρώτησέ τον που πήγε.
Ανυπόμονος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν δεν γυρίσει γρήγορα, ξέχασέ τον.
Υπομονετικός:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν δεν γυρίσει, περίμενε μέχρι να το κάνει.
Παιχνιδιάρης:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
*Αν γυρίσει και εάν τον αγαπάς ακόμη, άστον πάλι να φύγει. Επαναλάβετε*
Προγραμματιστής
C++ : if(you-love(m_she))
m_she.free()
if(m_she == NULL)
m_she= new CShe;
Δικηγόρος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Το άρθρο 1α της Παραγράφου 13α-1 της δεύτερης τροπολογίας περί συζύγων, του Αστικού Δικαίου δηλώνει ξεκάθαρα οτι...
Bill Gates:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν γυρίσει, μπορείς να τον χρεώσεις με τα έξοδα επανεγκατάστασης άλλα και να τον προειδοποιήσεις οτι σύντομα θα πρέπει να υποστεί και κάποιες αναβαθμίσεις.
Βιολόγος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει... .
θα εξελιχθεί.
Στατιστικολόγος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν σε αγαπάει, η πιθανότητα να γυρίσει είναι μεγάλη. Αν όχι, η κατανομή Weibull και η σχέση σου ήταν αβέβαιη έτσι κι αλλιώς.
Πωλητής:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει... Σύμφωνοι.
Αν όχι, δεν πειράζει. Επόμενοοος.
Ασφαλιστής:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, υπόγραψε συμβόλαιο μαζί του.
Αν δεν γυρίσει, συνέχισε να τον ακολουθείς και μην εγκαταλείψεις ποτέ!
Φυσικός:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, είναι εξαιτίας της έλξης.
Αν όχι η τριβή είναι μεγαλύτερη από τη δύναμη ή η σύγκρουση κατά την επιστροφή ήταν ελαστική.
Μαθηματικός:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, 1 + 1 = 2 (αξιωματικά)
Αν όχι, Y = 2X - log(0.46Y^2 + (cos(52/34X)) x 5Y^(-0.5)c)
Όπου c είναι μια σταθερά που τείνει στο άπειρο.
Λογικός...:
Αν αγαπάς κάποιον
ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;;;
Shakespeare:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, είναι δικός σου.
Αν όχι, πάρε δηλητήριο και αυτοκτόνησε για χάρη του.
Αισιόδοξος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Μην ανησυχείς, θα ξαναγυρίσει.
Καχύποπτος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Aν γυρίσει, ρώτησέ τον που πήγε.
Ανυπόμονος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν δεν γυρίσει γρήγορα, ξέχασέ τον.
Υπομονετικός:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν δεν γυρίσει, περίμενε μέχρι να το κάνει.
Παιχνιδιάρης:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
*Αν γυρίσει και εάν τον αγαπάς ακόμη, άστον πάλι να φύγει. Επαναλάβετε*
Προγραμματιστής
C++ : if(you-love(m_she))
m_she.free()
if(m_she == NULL)
m_she= new CShe;
Δικηγόρος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Το άρθρο 1α της Παραγράφου 13α-1 της δεύτερης τροπολογίας περί συζύγων, του Αστικού Δικαίου δηλώνει ξεκάθαρα οτι...
Bill Gates:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν γυρίσει, μπορείς να τον χρεώσεις με τα έξοδα επανεγκατάστασης άλλα και να τον προειδοποιήσεις οτι σύντομα θα πρέπει να υποστεί και κάποιες αναβαθμίσεις.
Βιολόγος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει... .
θα εξελιχθεί.
Στατιστικολόγος:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν σε αγαπάει, η πιθανότητα να γυρίσει είναι μεγάλη. Αν όχι, η κατανομή Weibull και η σχέση σου ήταν αβέβαιη έτσι κι αλλιώς.
Πωλητής:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει... Σύμφωνοι.
Αν όχι, δεν πειράζει. Επόμενοοος.
Ασφαλιστής:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, υπόγραψε συμβόλαιο μαζί του.
Αν δεν γυρίσει, συνέχισε να τον ακολουθείς και μην εγκαταλείψεις ποτέ!
Φυσικός:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, είναι εξαιτίας της έλξης.
Αν όχι η τριβή είναι μεγαλύτερη από τη δύναμη ή η σύγκρουση κατά την επιστροφή ήταν ελαστική.
Μαθηματικός:
Αν αγαπάς κάποιον,
Aστον να φύγει...
Αν κάποτε γυρίσει, 1 + 1 = 2 (αξιωματικά)
Αν όχι, Y = 2X - log(0.46Y^2 + (cos(52/34X)) x 5Y^(-0.5)c)
Όπου c είναι μια σταθερά που τείνει στο άπειρο.
Λογικός...:
Αν αγαπάς κάποιον
ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;;;