Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008

Λύπη, λύπη μου που δε μιλιέσαι
αλλά σκάφος βρεμένο στην πανσέληνο είσαι
και αστείρευτη παραμυθία μες στον ύπνο μου
να ρυμουλκείς μοσχονήσια
με αναμμένο το μισό στερέωμα
ένας
Άχ
ερωτευμένος είμαι και το μόνο που ζητώ
αχ μόνο αυτό δεν έχω
Ελύτης
(αφιερωμένο στον μοναδικό αναγνώστη του προσωπικού μου μπλογκ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου