"Ο,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, ό,τι κι αν νιώσει στο μύχιό του, ό,τι κι αν πει, σε κάποιον απευθύνεται, κάποιος τον κοιτάζει, σε κάποια μορφή λογοδοτεί. Τα μεγάλα γεγονότα κάθε ζωής είναι δραματικές στιγμές, όπου η ψυχή, απογυμνωμένη, θεατρίζεται. Κάθε δράμα είναι μασκαρεμένη ή δεδηλωμένη απολογία σε ένα πρόσωπο"

Kωστής Παπαγιώργης

Ένα χαμόγελο δε στοιχίζει τίποτα
Κι είναι όμως πολύτιμο
Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται
Χωρίς να πτωχαίνει εκείνον που το δίνει
Δεν διαρκεί παρά μόνο μια στιγμή
Αλλά η ανάμνησή του είναι καμιά φορά αιώνια
Κανένας δεν είναι τόσο πλούσιος για να μην το έχει ανάγκη
Και κανένας τόσο φτωχός για να μην το αξίζει
Δημιουργεί την ευτυχία στο σπίτι
Είναι στήριγμα στις υποθέσεις
Και ορατή ένδειξη φιλίας
Ένα χαμόγελο αναπάυει τον κουρασμένο
Δίνει θάρρος στον απογοητευμένο
Παρηγορεί μέσα στη λύπη
Αναπτερώνει την αισιοδοξία στη ζωή
Είναι αντίδοτο σε κάθε θλίψη
Κι όμως δεν δανείζεται, δεν κλέβεται, δεν αγοράζεται
Γιατί είναι κάτι που έχει αξία μονάχα τη στιγμή που δίνεται
Κι αν καμιά φορά συναντήσετε κάποιον άνθρωπο
Που δεν σας χαρίζει το χαμόγελο που αξίζετε
Σταθείτε γενναιόδωροι και δώστε του το δικό σας
Γιατί κανείς δεν έχει τόση ανάγκη απ’ το χαμόγελο
Όσο εκείνος που δεν μπορεί να το δώσει στους άλλους